به حاشیه راندن وزرای کارآمد

دو مقوله نقد و تخریب را باید از یکدیگر تفکیک کرد. عملکرد هر یک از مسوولان کشور قابل نقد است و اگر منصفانه باشد هم صفت های مثبت و هم صفت های منفی در نظر گرفته می شود. متاسفانه در کشور ما معمولا مرزی بین نقد و تخریب وجود ندارد. کسانی که با ایده ای مخالف هستند، سعی می کنند از روش های تخریبی استفاده کنند. نقد به منظور اصلاح مشکلات صورت نمی گیرد. شاهد تخریب هایی هستیم که سعی می کنند نقاط قوت را هم وارونه جلوه دهند. این مساله در دولت آقای روحانی هم صدق می کند. هدف این کار دیگر اصلاح مشکلات نیست بلکه بحران سازی برای مسوولان است. یک جریان سعی می کند تا از این طریق فضای کشور را به نفع جریان سیاسی متبوع خود تغییر دهد و از جناح مقابل دور کند. تخریب نسبت به وزرا از ابتدای دولت انجام شد. علیه سیاست های دولت نیز تخریب هایی صورت می گرفت. طیفی از جریان راست چنین رفتاری داشتند. تخریب کنندگان سعی می کردند همه اعضای کابینه را آماج و هدف تخریب های خود قرار دهند. آنها می دانند که نقاط قوت دولت از طرف مردم بیشتر دیده می شود و از این لحاظ می کوشند تا نقاط ضعف دولت را بزرگنمایی کنند و فضا را به ضرر دولت ...