جریمه نقدی مجازات طرح دعوای واهی

به موجب ماده 109 قانون آیین دادرسی مدنی، در کلیه دعاوی مدنی خوانده می تواند برای تأدیه خسارت ناشی از هزینه دادرسی و حق الوکاله که در نتیجه دعوای خواهان به او تحمیل خواهد شد، از دادگاه تقاضای تأمین کند. تأمین دعوای بی اساس تأمینی است که خواهان به دادگاه می سپارد تا در صورتی که واهی و بی اساس بودن دعوا پس از دادرسی مشخص شود، خوانده متضرر نشود. این درخواست خوانده در کلیه دعاوی مدنی اعم از اصلی یا طاری و درخواست های مربوط به امور حسبی قابل طرح است، مگر آن قسمت از امور حسبی که قانون به ذی نفع اجازه داده است برای رسیدن به حق خود به دادگاه مراجعه کند. به عنوان مثال، درخواست تقسیم ترکه بین وراث درخواستی است که ناشی از حق قانونی وارث برای رسیدن به سهم خود از ماترک است و در قانون امور حسبی، صریحا این اجازه به هر یک از ورثه داده شده است که برای تقسیم ترکه به دادگاه صالح مراجعه کنند. دادگاه در صورتی که تقاضای مزبور را با توجه به نوع و وضع دعوا و سایر جهات، موجه بداند، قرار تأمین صادر می کند. مطابق ماده 111 قانون آیین دادرسی مدنی، هر دادگاهی که صلاحیت رسیدگی به اصل دعوا را داشته باشد، صلاحیت ...